Вчера уже легла спать, почти уснула и тут явственно вижу лампочку, которая с треском и искрами вспыхивает и перегорает. Я сразу проснулась, пытаюсь сообразить что и где, потом понимаю, что просто привидилось, как обычно в таком состоянии полусна-полуяви происходит. Утром включаю люстру, лампочки вспыхивают, я слышу тот же треск, что и во сне, и всё гаснет. Я перепугалась, что опять с проводкой неладное, проверила автомат, оказалось одну пробку выбило. Всё заработало, только одна лампочка в люстре перегорела. Доже не знаю, что и думать, просто-таки пророческое видение.))
В школьные годы под стеклом на письменном столе у меня лежала вот эта гравюра Ганса Гольбейна мл., аккуратно вырезанная из газеты и раскрашенная цветными фломастерами.
xxx: я ў шоку yyy: што ізноў? yyy: яна бісексуалка? xxx: Боўталі пра фота, я паслаў ёй фоткі заходаў, рамантыка, усё справы... yyy: а яна даслала свае фоткі ў бмп? =) xxx: яна даслала фатаграфіі. сартаваныя па тэчках, шчыльны архіў на два мега. Фатаграфіі ВАВЁРАК! yyy: Ага. крызіс самаідэнтыфікацыі. высылай фоткі аблавухіх вожыкаў.
Увидела у Li_Liana ссылку на игрушку по угадыванию персонажей http://en.akinator.com/. Теперь сижу и играю. Вот странно, Лоуренса Аравийского мне с трудом, но отгадали, а Сэма Тайлера нет
читать дальшеУ вадзін ясны сонечны дзень стаяў вожык каля дзьвярэй свайго дому, склаўшы рукі на жываце, і напяваў песеньку. Сьпяваў ён сваю песеньку, сьпяваў і раптам уздумаў: «Пайду я на поле ды на сваю бручку зірну. Пакуль мая жонка дзяцей мые ды апранае, я пасьпею і ў поле схадзіць і вярнуцца дадому». Пайшоў вожык і сустрэўся падарозе з зайцам, які таксама йшоў у поле на сваю капусту паглядзець. — Добры дзень, паважаны заяц! Як вы маецеся? А заяц быў вельмі важны й горды. Замест таго, каб ветліва прывітацца з вожыкам, ён толькі кіўнуў галавою ды сказаў груба: — Што гэта ты, вожык, так рана па полі лётаеш? — Я на шпацыр выйшаў, — кажа вожык. — На шпацыр? — запытаўся заяц насьмешліва. — А па-мойму, на такіх кароценькіх ножках далёка ня зойдзеш. Пакрыўдзіўся вожык за гэткія словы. Ня любіў ён, калі гаварылі пра ягоныя ногі, якія запраўды былі кароткія ды крывыя. — Ці ня думаеш ты, — запытаўся ён у зайца, — што твае ногі бегаюць хутчэй і лепш? — Вядома, — адказаў заяц. — А ці ня хочаш ты зы мною навыперадкі пабегчы? — пытаецца вожык. — З табою навыперадкі? — кажа заяц. — Не сьмяшы ты мяне, калі ласка. Няўжо-ж ты на сваіх крывых нагах мяне абгоніш? — А вось пабачым, — адказвае вожык. — Убачыш, што абганю. — Ну, давай пабяжым, — кажа заяц. — Пачакай, — адказвае вожык, — спачатку я схаджу дадому пасьнедаю, а праз паўгадзіны вярнуся на гэтае месца. Тады і пабяжым. Добра? — Добра, — сказаў заяц. Пайшоў вожык дадому. Ідзе й думае: «Заяц, вядома, хутчэй за мяне бегае. Але ён дурны, а я разумны. Я яго перахітру». Прышоў вожык дадому і кажа жонцы: — Жонка, апранайся хутчэй, прыдзецца табе зы мною ў поле йсьці. — А што здарылася? — пытаецца вожычыха. — Ды вось мы з зайцам паспрачаліся, хто хутчэй бегае — я ці ён. Я павінен зайца абагнаць, а ты мне ў гэтай справе дапаможаш. — Што ты — звар'яцеў? — зьдзівілася вожычыха. — Ён-жа цябе адразу перагоніць. — Не твая справа, жонка, — сказаў вожык. — Апранайся хутчэй ды пойдзем. Я ведаю, што раблю. Апранулася жонка ды пайшла з вожыкам у поле. Падарозе вожык кажа жонцы: — Мы пабяжым з зайцам вось па гэтым доўгім полі. Заяц пабяжыць па аднэй баразьне, а я па другой. А ты, жонка, стань у канцы поля каля маёй баразны. Як толькі падбяжыць пад цябе заяц, ты крыкні: «Я ўжо тут!». Зразумела? — Зразумела, — адказвае жонка. Так яны й зрабілі. Завёў вожык жонку на канец свае баразны, а сам вярнуўся на тое месца, дзе пакінуў зайца. — Ну, што-ж — кажа заяц, — пабяжым? — Пабяжым, — адказвае вожык. Сталі яны кажны ў пачатку свае баразны. — Раз, два, тры! — крыкнуў заяц. І абодвы яны пабеглі з усіх ног. Прабег вожык крокаў тры-чатыры, а потым ціхенька вярнуўся на сваё месца і сеў. Сядзіць ды адпачывае. А заяц усё бяжыць ды бяжыць. Дабег да канца свае баразны, а тут вожычыха яму і крычыць: — Я ўжо тут! А трэба сказаць, што вожык і вожычыха вельмі падобныя адзін да другога. Зьдзівіўся заяц, што вожык яго перагнаў. — Пабяжым цяпер назад, — кажа ён вожыку. — Раз, два, тры! І пусьціўся заяц назад хутчэй. А вожычыха засталася сядзець на сваім месцы. Дабег заяц да пачатку баразны, а насустрач яму вожык крычыць: — Я ўжо тут! Яшчэ больш зьдзівіўся заяц. — Пабяжым яшчэ раз, — кажа ён вожыку. — Добра, — адказвае вожык. — Калі хочаш, пабяжым яшчэ раз. Так семдзесят тры разы бегаў заяц туды й назад. А вожык усё яго пераганяў. Прыбяжыць заяц да пачатку баразны, а вожык крычыць: «Я ўжо тут». На семдзесят чацьверты раз дабег заяц да сярэдзіны поля ды паваліўся на зямлю. — Умарыўся, — кажа, — не магу больш бегаць. — Вось бачыш цяпер, у каго ногі лепшыя? Нічога не адказаў заяц і пайшоў з поля — ледзь ногі пацягнуў. А вожык з вожычыхай паклікалі сваіх дзяцей і пашлі зь імі на шпацыр.
По-моему очень напоминает ситуацию в "Майоре Дональдсоне" Фрая и Лори, только более тупо и превеличенно, но всё равно смешно, и Бэрроумэн с усами выглядит прикольно.))
- Is it lube in your pocket or you're glad to see me? - Both!
То, что показала Ю-На Ким в короткой программе на ЧМ-2009, было просто гениально. Это был не танец, а полет на льду, такого эмоционального и воздушного выступления я никогда не видела. Видео с чемпионата на ютьюбе еще не выложили, есть только с чемпионата четырех континентов, когда она установила мировой рекорд по результатам оценок. Вчера она превзошла и его.
Что ж с фото Боуи мне не повезло, зато повезло в другом, я нашла в хорошем качестве свою любимую фотографию Джека. Он на ней такой, такой.... Нереальный, короче
Если у кого не открывается, картинка в полный размер под катом.
Купила вчера кондиционер Gliss Cure, такой, который надо брызгать на волосы, а потом не смывать. В результате, пока доехала до работы, волосы наэлектризовались, стоят дыбом и мешаются. Чувствую, до выходных я не выдержу, сегодня же вечером пойду в парикмахерскую и остригу все эти лохмы.